به به ببین کی اینجاست. خیلی خوش اومدی، صفا آوردی، شرمنده کردی به خدا! چرا زحمت کشیدی راضی به زحمت نبودم، خودم میومدم. ای بابا حالا که اومدی پس چرا شیرینی نیوردی؟!!!یعنی چی؟! برو بیرون ببینم مگه من با تو شوخی دارم؟! سرت رو انداختی اومدی تو هیچی به هیچی! نه شیرینی آوردی نه چیزی؟! خجالت هم نمیکشی؟!!! خوب حالا میتونی یه چند دقیقه باشی تا ببینم چی میشه! حالا دفعه ی بعدی خواستی بیای یادت نره چشم روشنی بیاری! ای وای ناراحت شدی، میخوای بری؟!!!ای وای ببخشید. شرمنده ام تورو خدا نرو، جون من یه 2 دقیقه بمون! به خدا دیگه دختر خوبی میشم! آخه هیچ کس نمیاد وبلاگم، جون من نرو! آفرین. خوب اینم سلام احوالپرسی ورژن جدید! تعطیلات داره تموم میشه، چه قدر زود میگذره! تا سرت رو میاری بالا روز تموم شده! منم درس خوندن رو شروع کردم از نصیحت های شما دوستان هم متشکرم به خدا راضی به زحمت نبودم! بدون نصیحت خودم میخوندم!
آقادیروز صبح به اتفاق خانواده ی خودمون (البته فقط من و بابا و مامان) و 2 تا خانواده ی ایرانی دیگه گفتیم بریم یه معبدی ساختن که خیلی خوشگله و واقعا ازش تعریف میکنن، و مثل اینکه توسط هندوها ساخته شده، بریم اونجا رو ببینیم! بلند شدیم صبح ساعت 9 راه افتادیم! 10:10 رسیدیم اونجا! دیدیم نوشته closed ! ما گفتیم لابد الکیه! رفتیم از یارو پرسیدیم. حالا انگلیسی هم بلد نبود از یکی دیگه پرسیدیم، گفت: همه ی روزای سال به غیر از یک شنبه ها و امروز اینجا تعطیله! اون موقع بود که من دوست داشتم دونه دونه موهام رو بکنم با گواش سفید کنم با چسب بچسبونم سر جاش! شانس هم خیلی خوبه هاااا. دقیقا همین یه روز که ما رفتیم در طول سال تعطیل بود...هیچی دیگه نقشه آوردیم یه جای دیگه پیدا کردیم رفتیم دیدیم! همه ی جاهای دیدنی این هند مثل همه! همش یه جوره فقط اسمش فرق داره( شوخی میکنم) ولی خیلی مثل همه ن. هیچی دیگه از اونجا هم رفتیم پارک و ناهار خوردیم و ساعت 4:30 اومدیم خونه روز خوب و ضد حال قشنگی بود!
قلب ها از زخم خویش گریانند
و لبان از بوسه های بی تاب و پر هوسو دریغا سکوت...
که با تندخویی گستاخانه چهره ی عبوس مرا در خویش می آشفت!
تا انعکاس ضجه های دردآلود معشوقی را
میوه از شاخسار لبانی سرد برچینم
وتوچون فدایی تبعید شده بر سرزمین من
با دستان پرامیدت در نظرهای بردباری
رستگاری عشق بازان را از من می ستانی
ومن چون خاکستر رنگ پریده شب
بر سپیده دمی چنین دلباخته
نشسته ام و بر حال خویش گریانم...
سعادتمند حقیقی کسی است که همه جا به همه چیز و همه کس بخندد. ((شکسپیر))
13 به در خوبی براتون ارزو میکنم. تا چند روز دیگه...
صفا آوردی، شرمنده کردی به خدا
! چرا زحمت کشیدی راضی به زحمت نبودم، خودم میومدم.
ای بابا حالا که اومدی پس چرا شیرینی نیوردی؟!!!یعنی چی؟!
برو بیرون ببینم مگه من با تو شوخی دارم؟!
سرت رو انداختی اومدی تو هیچی به هیچی! نه شیرینی آوردی نه چیزی؟! خجالت هم نمیکشی؟!!!
خوب حالا میتونی یه چند دقیقه باشی تا ببینم چی میشه! 
حالا دفعه ی بعدی خواستی بیای یادت نره چشم روشنی بیاری! ای وای ناراحت شدی، میخوای بری؟!!!
ای وای ببخشید. شرمنده ام تورو خدا نرو، جون من یه 2 دقیقه بمون! 
به خدا دیگه دختر خوبی میشم! آخه هیچ کس نمیاد وبلاگم، جون من نرو! آفرین.
خوب اینم سلام احوالپرسی ورژن جدید!
تعطیلات داره تموم میشه، چه قدر زود میگذره! تا سرت رو میاری بالا روز تموم شده! منم درس خوندن رو شروع کردم از نصیحت های شما دوستان هم متشکرم
شانس هم خیلی خوبه هاااا. دقیقا همین یه روز که ما رفتیم در طول سال تعطیل بود...
هیچی دیگه از اونجا هم رفتیم پارک و ناهار خوردیم و ساعت 4:30 اومدیم خونه روز خوب و ضد حال قشنگی بود! 
تا چند روز دیگه...